Michael Valiante

Michael Valiante, geboren op 11 november 1979, is een Canadese autocoureur met een diverse carrière in verschillende race disciplines. Valiante's carrière begon in de karting, waar zijn vroege succes hem een beurs opleverde in de Skip Barber 2.0 Series. Hij toonde snel zijn talent en won het series kampioenschap en de rookie of the year award in zijn eerste seizoen. Deze vroege triomf lanceerde hem in de Barber Dodge Pro Series en vervolgens het Toyota Atlantic Championship. In 2001, rijdend voor Lynx Racing, eindigde hij als achtste in het kampioenschap, ondanks dat hij slechts aan vijf races deelnam. 2002 bleek Valiante's beste jaar in de serie te zijn, met drie race overwinningen en de leiding in de puntenstand tot de laatste race, waar hij het kampioenschap verloor van Jon Fogarty.

De overstap naar sportwagenracen maakte Valiante in 2006 fulltime deel uit van de Grand-Am Rolex Sports Car Series met Finlay Motorsports, waar hij negende eindigde in de stand. Later sloot hij zich in 2008 aan bij SunTrust Racing, waar hij samen met Max Angelelli reed en won in Sonoma. In 2009 stapte hij over naar Michael Shank Racing, waar hij twee podiumplaatsen behaalde en zevende werd in de DP driver standings. Valiante bleef in de serie racen met verschillende teams, waaronder Spirit of Daytona in het samengevoegde United SportsCar Championship in 2014, en behaalde een opmerkelijke overwinning in Mid-Ohio met Richard Westbrook.

Hoewel hij zich voornamelijk op sportwagenracen concentreerde, maakte Valiante ook optredens in open-wheel en stock car racing. Hij nam deel aan twee Champ Car World Series races in 2004 en 2005 en één NASCAR Xfinity Series race in 2007. Na een ernstige crash in 2016, is Valiante sindsdien gestopt met professioneel racen. Hij besteedt nu zijn tijd aan coureurs coaching via zijn raceschool en driving academy, het managen van het karting team van zijn familie en het werken voor Pfaff McLaren Vancouver.